ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 |
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام
:: هر کس چاهی برای برادر و دوست خود بکند در آن فرو افتد.
کشف الغمه ج2ص368
:: اشخاص افسرده و ملول هرگز دوست نخواهند داشت و اشخاص حسود روی بی نیازی نخواهند دید.
روضه بحار ج2 ص 242
:: عزیز ترین دوستان من کسی است که عیوب مرا برایم تحفه بفرستد.
روضه بحار ج2 ص249
:: رفتار دوستان خود را به بهترین وجه تفسیر کن و هرگاه سخنی از آنان سر زد اگر بتوانی محملی معقول برای آن پیدا کنی تعبیر مکن.
روضه بحار ج 2 ص 251
:: بکوش دوستان با وفا بدست آر، چه اینان در دوره گشایش و شادمانی برای تو پشتیبان و در زمان گرفتاری سپر بلا خواهند بود.
روضه بحار ح2 ص 252
حضرت امام موسی کاظم علیه السلام
:: از رحمت خدا به دور است هرکه رفیق خود را بفریبد .
روضه بحار ج 2 ص333
:: از رحمت خدا به دور است هرکه برادر و دوست خود را متهم کند.
روضه بحار ج 2 ص333
:: از رحمت خدا به دور باد هر که دوست خود را اندرز نگوید.
روضه بحار ج 2 ص333
:: از رحمت خدا به دور باد هر که از برادر خود بدگویی کند.
روضه بحار ج 2 ص333
حضرت امام رضا علیه السلام
:: دوست واقعی هرکس عقل او و دشمنش جهالت و نادانی اوست.
تحف العقول ص 442
:: کسی که با نادانی دوست باشد پیوسته در عذاب است.
روضه بحار ج2ص442
::به دیدار یکدیگر بروید تا دوستی شما استوار گردد.
روضه بحار ج2 ص348 - فقه الرضا باب مکارم الاخلاق
:: با دوستان فروتن باش و از دشمن احتیاط کن و با مردم گشاده رو باش.
روضه بحار ح2 ص338
حضرت امام محمدالتقی علیه السلام
:: از دوستی با مردم شرور بپرهیز ، چه اینان مثل شمشیر ظاهری درخشان و اثری نامطلوب دارند
روضه بحار ج2 ص 265
:: دوستی خدا میسر نیست مگر با دشمنی عده ی زیادی از مردم(بدکاران ، ستمگران و فاجران)
کافی ج8ص56
:: دوستان مورد اعتماد برای یکدیگر اندوخته ای ارزنده اند.
روضه بحار ج2ص363
حضرت امام هادی علیه السلام
:: هرکس دوستی و کمک فکری خود را از تو دریغ نکرد از او پیروی کن.
تحف العقول ص483
حضرت امام حسن عسکری علیه السلام
:: هر که دوست خود را پنهانی اندرز گوید او را آراسته است.
تحف العقول ص 486
:: هرکه دوست خود را آشکار نصیحت کند او را شرمنده کرده است.
تحف العقول ص 486
:: بهترین دوستان تو آن کس است که گناه تو را فراموش کند و نیکی های تو را از یاد نبرد.
روضه بحار ج2 ص 379
:: هر کس سرشتش پارسایی ، طبیعتش گذشت و صفتش بردباری است دوستانش فراوان خواهند شد.
روضه بحار ج2 ص379
پیامبراعظم صلی الله علیه و آله و سلم
:: هرکه به ملاقات دوست مسلمان خود برود در صورتی که نیازی به وی نداشته باشد ، گویی خداوند متعال را زیارت کرده باشد.
روضه بحار ج1 ص192
:: همنشین خوب از تنهایی بهتر است و تنهایی از همنشین بد بهتر
روضه بحار ج1 ص 75 و امالی ج2 ص 138
::همنشینی باید توأم با امانت باشد و راز دوست را فاش کردن خیانت است.
روضه بحار ج1 ص 85
حضرت امیر المومنین علیه السلام
:: ناتوان ترین مردم کسی است که نتواند دوستی برای خود پیدا کند و ناتوان تر از او کسی است که دوستان خود را از دست بدهد.
چهل سخن - سیّدمحمد حسین حجازی (به نقل از نهج البلاغه ج3 ص153)
حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام
:: آن کس به تو نزدیک است که از راه دوستی با تو نزدیک باشد اگر چه خویش تو نباشد.
تحف العقول ص333
:: فرزندم با کسی دوست مشو مگر آن که او را درست بشناسی
روضه بحار ج2 ص 105
::برادری یعنی وفاداری در گشایش و سختی
روضه بحار ج2ص111
حضرت امام حسین علیه الســـلام
:: همنشینی با افراد لاابالی موجب بدگمانی است.
روضه بحار ج2ص122
:: هرگاه دوست مسلمان تو از تو جدا شد در باره او آنچنان سخن بگوی که میل داری او پشت سر تو سخن بگوید.
روضه بحار جلد 2 ص 127
:: دوست تو آن کس است که از کارهای زشت بازت دارد و دشمن تو آن کس است که به آن کارها وادارت کند.
روضه بحارج2 ص128
حضرت امام زین العابدین علیه السلام
:: از رفاقت و دوستی با دروغگو بپرهیز ، زیرا چنین کسی مانند سراب است.
تحف العقول ص278
:: از دوستی با شخص تنگ نظر دوری کن ، زیرا او برای حفظ ثروت خود تو را تنها خواهد گذاشت.
روضه بحار ص 137
:: از دوستی با فاسق(شخص سست ایمان) بر حذر باش چه او تو را به یک شکم خوراک یا کمتر از آن می فروشد.
تحف العقول ص 278
:: از دوستی با تهی مغز و احمق بپرهیز چه او می خواهد سودی به تو برساند ولی زیان می رساند.
تحف العقول ص272
:: از دوستی با گناهکاران و کمک به ستمکاران دوری کنید
روضه بحار ج2 ص151
:: از دست دادن دوستــــان سبب تنهایی است.
تحف العقول ص 253
حضرت امام محمد باقر علیه السلام
:: اندازه محبت دوستت را نسبت به خویش با علاقه قلبی خودت به او بدست آر.
تحف العقول ص292
:: هر گز با انسان بی مبالات دوستی مکن و سرّ خود را بر وی فاش منما
روضه بحار ج 2 ص 165